11 Waarschuwing aan de lezers van de Apocriefe Boeken De Schriften, die vanouds bijeengevoegd zijn in het boek, genoemd de BIJBEL, of de SCHRIFT, zijn tweeërlei: sommige zijn door God Zelf ingegeven (2Tim. 3:16), en geschreven door de heilige mannen Gods, namelijk profeten en apostelen (Ef. 2:20), gedreven zijnde door de Geest Gods (2 Petr. 1:21), Die de Geest der waarheid is (Joh. 15:26 en 16:13); die derhalve Goddelijke Schriften zijn en van ongetwijfelde en onfeilbare waarheid. Deze worden gewoonlijk genoemd met een Grieks woord, CANONIEKE BOEKEN, omdat zij een leer bevatten, die de canon, dat is de regel, is van al hetgeen wij geloven en doen moeten ter zaligheid (Gal. 6:16, Filipp. 3:16); of omdat zij staan in de canon, dat is in het register der Goddelijke boeken, hetwelk zowel de Joodse als de eerste Christelijke Kerk altijd gehad heeft (Athanasius, In Synopsi). Sommige zijn door eigen ingeven gescheven door mensen, die in de leer dwalen konden; die derhalve geen regel kunnen zijn van ons geloof en onze wandel. En deze worden genoemdAPOCRIEFE BOEKEN, dat is: verborgene. Of omdat zij niet openlijk in de gemeente behoren gelezen, maar veeleer verborgen te worden, of omdat zij niet zijn geweest in de kast waarin de Goddelijke Boeken door de Joden bewaard en verborgen werden. Wat de boeken des NieuwenTestaments betreft, die in de Bijbel staan, hoewel eertijds sommige bijzondere leraars, doch zonder reden, getwijfeld hebben of de zendbrief aandeHebreeën, de zendbrief van Jakobus, de tweede zendbrief van Petrus, de tweede en derde zendbrief van Johannes, de zendbrief van Judas en de Openbaring van Johannes, ook canonieke boeken waren, zo hebben nochtans de oude Christelijke Kerken in het algemeen daaraan nooit getwijfeld, en wordt daaraan ook nu niet getwijfeld, maar worden alle voor Goddelijke en canonieke boeken door de gehele christenheid erkend en gehouden. Maar bij schriften des Ouden Testaments worden enige boeken gevoegd, die niet canoniek zijn, maar apocrief, zoals het derde en vierde boek Ezra, de historie van Tobias en Judith, het boek der Wijsheid, Ecclesiasticus Jezus Sirach, zeven hoofdstukken gevoegd bij het boek Esther, het boek van Baruch en de brief van Jeremia, enige aanhangselen aan het boek Daniël, namelijk de historie van Susanna, van Bel en de draak, het gebed van Azaria en de lofzang der metgezellen van Daniël in de vurige oven, het gebed van Manasse en de drie boeken derMakkabeeën. Dat deze schriften geen canonieke, maar apocriefe boeken zijn, blijkt klaar, omdat daarin niet bespeurd noch gevonden worden de kentekenen, waardoor de canonieke boeken van andere onderkend en onderscheiden worden. De kentekenen van een canoniek geschrift des Ouden Testaments zijn: 1.Dat het geschreven is door eenprofeet; waarom de canonieke boeken des OudenTestaments genoemd worden de profetische schriften (Rom. 16:26) en het profetische Woord (2 Petr. 1:19); en dat het dus niet geschreven is na de tijd van Maleachi, die de laatste profeet is geweest (zie Josef tegen App. lip. I en Eusebius, Histor. Eccles. Lib. 3, cap. 10). 2. Dat het geschreven is in de Hebreeuwse taal; want de schriften des OudenTestaments zijn geschreven voor de Israëlitische Kerk, die de Hebreeuwse taal alleen gebruikte (zie Hiëronymus, praefat. In Paral. enzovoort in Esdre). 3. Dat het door de Joodse of Israëlitische Kerk voor een canoniek boek erkend en gehouden is, want de Joden zijn de woorden Gods toevertrouwd (Ps. 147:19; Rom. 3:2); en zij zijn belast deze getrouw te bewaren (Deut. 31:26); hetwelk
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==