10 Perzische Golf tot aan de Middellandse Zee. Sanherib wilde dus heersen over heel het Midden-Oosten. Dat lukte hem aardig. Het tienstammenrijk Israël was al in ballingschap weggevoerd naar Assyrië. Juda, het tweestammenrijk, was een vazalstaat vanAssyrië geworden; het had geen zelfstandigheid meer. Maar in 705 voor Christus stierf Sargon, de koning van de Assyriërs. Het is alsof al die onderworpen volken daarop gewacht hadden. Want nauwelijks was Sargon gestorven, of al die volken kwamen in opstand en trachtten het Assyrische juk van zich af te schudden. Dat was in het oosten Meródach Báladan van Babel en in het westen was het vooral Egypte. Aan de zijde van Egypte voegden zich allerlei kleinere en grotere staatjes. Onder hen bevond zich ook koning Hizkía. Hij trachtte eveneens het gehate juk van Assyrië van zich af te schudden. Maar de opvolger van Sargon, diens zoon Sanherib, liet het er niet bij zitten. In het jaar 701, dus slechts enkele jaren later, ondernam hij een veldtocht naar het westen. Eerst had hij al afgerekend met Meródach Báladan. Hij had Babel weer aan zich weten te onderwerpen. Toen het in het oosten weer wat rustiger was geworden, trok hij op naar het westen om Egypte te bestrijden en tegelijkertijd al die staatjes opnieuw aan zich te onderwerpen. Het gerucht dat het leger van Sanherib eraan kwam, drong ook door tot in het paleis van koning Hizkía en hij nam zijn maatregelen. Hij versterkte de vestingwerken. Er werd zelfs een tweede muur om Jeruzalem gebouwd. De voedselvoorraden werden aangevuld en ook voor de watervoorziening werd gezorgd, zodat ze een stootje konden opvangen. Maar ja, inmiddels kwam Sanherib steeds dichterbij. De ene vaste stad van Juda na de andere werd door hem heroverd en zo trok Sanherib dan eindelijk op naar Jeruzalem. Geliefden, toen werd Hizkía bevreesd. Er staat in vers 14 van het vorige hoofdstuk: ‘Toen zond Hizkía, de koning van Juda, tot den
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==