13 -3Mi s l uk t Gespannen wachten ze tot de vrouw dichterbij komt. Ze is al vlak bij de portemonnee. Nu staat ze stil. Mees en Tijn zitten muisstil achter de heg. Ze gluren tussen de blaadjes door. Tijn heeft het touw stevig in zijn hand. Hij zit klaar om er een ruk aan te geven. Maar de mevrouw bukt zich niet. ‘Boeven!’ zegt ze lachend. Dan loopt ze verder. ‘Nou ja!’ zegt Mees zachtjes. ‘Waarom raapte ze hem niet op?’ Tijn haalt zijn schouders op. ‘Ze heeft het vast zelf vroeger ook weleens gedaan.’ Mees is gaan staan en kijkt over de heg. In de verte komt er weer iemand aan. Een mevrouw met een kinderwagen. Snel duiken de jongens weer weg achter de heg. Nu houdt Mees het touwtje vast. ‘Let op,’ fluistert Tijn. Maar dan rijden de wielen van de kinderwagen over de portemonnee heen. ‘Ze zag hem niet eens!’ Mees en Tijn komen allebei omhoog en kijken de mevrouw na. Nu duurt het een poos voor er weer iemand aan komt.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==