13 stoppen. Maar wat denkt u? Kunt u hem maken? Anders ga ik morgen gelijk een nieuwe halen.’ ‘Toe maar. Alsof het niets kost.’ Moeder pakt de tas aan en schiet in de lach. ‘Wat een vondst! Hoe kom je aan die riem?’ Mirella denkt aan de jongen die zo vriendelijk was om haar te helpen. Waarschijnlijk loopt hij nu met een afzakkende broek rond. Ze smoort een geluid in haar keel en ontwijkt haar moeders vragende ogen. Moeder wacht op een antwoord, maar dit gaat ze haar niet vertellen. Nooit! Met een klap wordt de kamerdeur opengegooid. Haar zusje Rianne stormt met een vuurrode kleur naar binnen. ‘Mama, Daan is gevallen en er is allemaal bloed.’ Nu dringt het gekrijs van Daan tot in de kamer door. Moeder laat de tas pardoes op de vloer vallen en rent achter Rianne aan naar buiten. Mirella is ook bezorgd over haar broertje, maar ze is blij dat ze nu niets aan haar moeder hoeft uit te leggen over die riem. Het valt gelukkig mee met Daan. Er rollen nog dikke tranen over zijn wangen als hij binnenkomt, maar met een grote pleister op de schaafwond en een snoepje is hij al snel getroost. Even later gaan Rianne en Daan weer naar buiten. ‘Ik wil kijken of ik de rits kan repareren, Mirella,’ zegt moeder als de rust weergekeerd is. ‘Maar ik durf niets te beloven. Het is stugge stof en daarvoor moet je een professionele naaimachine hebben en speciale naalden. Die heb ik niet.’ Mirella is allang blij dat haar moeder vanavond na het eten ernaar wil kijken. Met een beetje geluk krijgt moeder het voor elkaar, en hoeft ze morgen niet naar het winkelcentrum voor een nieuwe tas. Haar moeder is superhandig, dus Mirella heeft er alle vertrouwen in. ‘Wat heb jij nou voor een tas bij je?’ Thirza kijkt verbaasd naar het bruin gevlekte exemplaar dat Mirella met een band over haar
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==