6 De waterkoker slaat net af als er een busje voor het huis stopt. Rhodé zet de deur vast open voor haar zusje. Daarna schuift ze de glazen, bakjes, borden en bestek op het aanrecht opzij en opent een keukenkastje. Is het dienblad er niet meer? Ze gaat op haar tenen staan en voelt op de tast op de bovenste plank. Daarna kijkt ze om zich heen. Nou ja, dan die drie glazen maar een voor een meenemen. ‘Hoi.’ Met een knal gooit Lotte de deur dicht. Op een holletje gaat ze naar de huiskamer. ‘Ik heb een brief.’ Rhodé neemt twee glazen mee. In de kamer geeft Lotte de brief aan haar moeder. Als Rhodé met het derde glas terugkomt, ziet ze haar moeder met het papier in haar handen staan. Ma kijkt even op en geeft de brief aan Rhodé. ‘Lees jij maar. Gaat over de ouderavond. Wat moet ik doen?’ Ze pakt hem aan. Haar ogen gaan over de regels. ‘Opgeven via het ouderportaal. Ik doe het meteen wel.’ Uit het laatje haalt ze haar moeders telefoon. ‘Voorkeur voor een dag?’ ‘Kijk maar in de agenda.’ Haar moeder knielt bij Lotte neer, die het treintje over de rails laat rijden. ‘Lief van oom Jesse en tante Marijke om dit voor Loïs’ verjaardag te kopen, hè?’ ‘Dit is een hoge berg.’ Lotte wijst achter de tafel, waar het dienblad schuin tegen een paar boeken rust. ‘Moet je zien hoe hard hij daar vanaf kan.’ Rhodé legt de telefoon terug. ‘Is Loïs bij een vriendinnetje?’ ‘Ja, bij Madelin.’ Madelin. Die woont buiten het dorp. Dan zal moeder Loïs straks gaan halen. Rhodé zal dus moeten koken. Ze staat op en loopt naar de keuken. In de koelkast vindt ze weinig bruikbaars. ‘Zal ik meteen de boodschappen doen?’ Met de deurkruk in haar hand kijkt ze haar moeder aan. ‘Ik maak wel een pan macaroni.’ Haar moeder klautert overeind. ‘Dat ga ik zelf doen. Ik wil spinazie eten.’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==