10
Vader schiet in de lach. ‘Zie je niet op tegen het nieuwe
schooljaar?’
Ze schudt haar hoofd.
‘Floortje, ik ken je goed. Jij vindt het niet altijd makkelijk om aan
iets nieuws te beginnen.’
Ze kijkt bedenkelijk. ‘Als ik maar bij Tessa, Karlijn, Ruben, Corné en
Inge in de klas kom, wordt het helemaal top. Ik hoop dat Karlijn
het gaat redden in de tweede omdat ze voorwaardelijk over is.’
‘Dan zal ze extra goed haar best moeten doen.’
‘Dat gaat ze ook doen omdat ze echt bij ons in de klas wil blijven.’
‘Corné heeft haar toch geholpen met haar huiswerk?’ vraagt
vader.
Ze knikt maar zegt verder niets. Vlak voor de vakantie was dat
ineens over. Karlijn wilde weinig meer met Corné te maken
hebben. Waarom heeft Floortje nooit begrepen…
‘Er is veel gebeurd in de brugklas, Floortje,’ gaat vader serieus
verder. ‘Ik vind het nog steeds knap hoe jij ondanks alle narigheid
toch goed met Karlijn omgaat.’
‘Ja, en dat ze vriendin met mij is geworden, is natuurlijk logisch,’
zegt ze opschepperig. ‘Ik ben knap met mijn bruine, steile haar en
blauwe ogen. En ik ben lief en betrouwbaar.’
‘Precies je vader, dus,’ zegt vader met een strak gezicht.
Dan schieten ze in de lach.
‘De tweede klas gaat vast voor iedereen weer een geweldig jaar
worden. We gaan met de bus naar Lille.’
Vader schiet in de lach. ‘Dat duurt nog maanden, Floortje.’
‘Weet ik. Daarom heb ik lekker lang de tijd om ernaar uit te kijken.’
‘Maar wie weet wat je dit jaar allemaal te wachten staat?’ zegt
vader weer serieus.
‘Dat weet niemand, pap,’ zegt ze zachter.
Vader kijkt haar warm aan. ‘Er is er Een, Die alles weet.’
1,2,3,4,5 7