11
Ze knikt. Ze begrijpt wat vader bedoelt. In de stilte die valt, is de
kletterende regen nog beter te horen. Vader draait zich weer om
en concentreert zich op de rivier. Haar gedachten gaan terug naar
vorig jaar. Dat ze vriendin met Karlijn is geworden, is inderdaad
niet niks gezien wat er allemaal gebeurd is. Nog blijft ze het
lastig vinden om goed met Karlijn om te gaan. Karlijns humeur
is zo wisselvallig, dat Floortje soms hard bij haar weg wil lopen.
Karlijn is soms zo onberekenbaar. Net als de laatste week voor de
vakantie. Nee, daar wil ze niet aan terugdenken.
Ze naderen een grote bocht in de rivier. Floortje ziet op het
radarscherm dat een groot schip hen tegemoet vaart.
Er is nog iemand naar wie ze uitkijkt: Ruben. De leukste en
knapste jongen die ze kent. Wat hebben ze in de brugklas
fantastische dingen samen gedaan.
Als het schip door de grote bocht is gevaren, gaat ze staan en
tuurt ze naar buiten. Ze moeten nu bijna bij de steenfabriek
zijn. Ze kan niet wachten om eindelijk weer met Tessa te kletsen
over het internaat, de tweede klas en natuurlijk over Ruben. Zou
hij haar nog leuk vinden? Zou hij ook naar haar uitkijken? Even
voelt ze iets kriebelen in haar buik. Misschien gaat dit wel een
belangrijk jaar voor hen samen worden. Zou hij haar verkering
vragen? Ze schrikt van haar eigen gedachten en kijkt op de klok.
Ze heeft de dagen geteld tot ze hemweer zou zien. Nog vier
nachtjes…
Doemt daar in de verte, door de mist van regen, de rode lange
schoorsteenpijp van de steenfabriek op?
1,2,3,4,5,6 7