Pagina 14 - Vast en zeker

20
E E R S T E
B O E K
Wat is echte wijsheid?
Die bestaat uit twee delen: kennis van God en
kennis van jezelf. Het is wat lastig om te bepalen
welke van deze twee er het eerste is, omdat ze
alles met elkaar te maken hebben.
Hoe hebben ze met elkaar te maken?
Zou je ooit jezelf kunnen zien zoals je werkelijk
bent, als je niet aandachtig hebt gezien Wie God
is? Zonder Hem kun je niets, dus ook niet jezelf
zien. Maar zodra je Hem kent, weet je ook hoe
gruwelijk mismaakt je zelf bent. Als je dat ziet,
ben je als het ware gedwongen om naar boven te
kijken.
Waarom?
Omdat je ziet hoeveel je mist, hoe arm je bent. En
tegelijk dat alleen bij de Heere de echte wijsheid
en het ware goed te krijgen is. Het kwade spoort
je als het ware aan om het goede bij God te
zoeken. Maar je gaat pas zoeken als je werkelijk
hebt gezien hoe vreselijk zondig je bent. Als je
dat nog niet hebt ontdekt, leef je rustig door en
heb je God niet nodig.
Moet ik niet eerst God kennen voor ik mijn
verdorvenheid zie?
Een zuivere kennis van jezelf gaat inderdaad niet
buiten de Heere om. Anders blijf je denken dat je
rechtvaardig, zuiver, wijs en heilig bent, terwijl
er juist allerlei ongerechtigheid, walgelijkheid,
dwaasheid en vuilheid in je te vinden is. Je moet
daarom naar de Heere kijken voor de juiste
meetlat, want iedereen om je heen is zo smerig,
dat je al snel heilig lijkt als je een klein beetje
minder vuil bent.
Zo gaat dat ook als je naar een boom kijkt en die
scherp ziet. ‘Ik heb goede ogen’, zeg je dan tegen
jezelf. Maar als je met diezelfde ogen recht tegen
de zon in wilt kijken, blijken die ogen opeens
helemaal niet zo goed te zijn. Hoe jij bent, kun
je alleen scherp zien als jij je vergelijkt met Wie
God is. En dan blijft er weinig goeds van je over.
Is het daarom dat bijbelse personen zo vol ontzag
waren als God aanwezig was?
Een andere reden is er inderdaad niet. Mensen
die altijd sterk waren, vielen als dood op de
grond als de Heere bij hen kwam. Hieraan zie
je dat je nooit een volledig zicht krijgt op Gods
majesteit en op je eigen nietigheid. Denk maar
aan Abraham, die zichzelf stof en as noemde. Of
de ouders van Simson, die dachten dat ze zouden
sterven toen de Heere aan hen verschenen was.
1. Verband tussen de kennis van God en die van jezelf