25 dan zal Hij ook het minste wel geven van wat Hij hun beloofd had! Hieruit kunnen wij dus voldoende duidelijk begrijpen dat dit een van de bijzonderste boodschappen6 is geweest waarmee de vromen zich in al hun zorgen en noden7 getroost hebben; zij mogen immers zien op de zaligmakende verschijning van de Messias in het vlees. Want altijd weer klinkt het: ‘Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken?’ (Rom. 8:32). Het was dus al nodig dat de oude vaders zich hebben getroost met deze belofte toen deze nog vervuld moest worden. We lezen immers: ‘Abraham, uw vader, heeft met verheuging verlangd, opdat hij Mijn dag zien zou; en hij heeft hemgezien en is verblijd geweest’ (Joh. 8:56). Maar hoeveel te groter is dan nu onze troost, nu we weten dat de belofte is vervuld en dat het Woord vlees is geworden en de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen (Joh. 1:14 en Titus 2:11). Hieruit blijkt dat het heel troostvol en nuttig is dat aan de gemeente van God van tijd tot tijd8 de heilzame geboorte van Christus Jezus in ons vlees gepredikt en verklaard wordt. Het is nuttig om deze dag met dat doel en zonder bijgeloof te vieren en te onderhouden, opdat die door onachtzaamheid niet vergeten zal worden. Als we overdenken hoe groot de liefde Gods voor ons is, die hieruit blijkt dat Hij ons Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft – wat behoren we Hemdan dankbaar te zijn! Als we dit overdenken, hebben we een vaste troost tegen de aanvechtingen vanwege onze zonden. DE P R E EK Het is mijn voornemen dit te doen aan de hand van de beschrijving die Lukas ons geeft in het tweede hoofdstuk van zijn Evangelie. Daarvan zullen wij nu alleen het eerste gedeelte door de genade van de 6 bijsondersten stucke 7 in alle swaricheydt 8 somwijlen
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==